Een paar dagen geleden kregen we de rouwkaart van oud-lid Henk Delger. Er zullen niet veel mensen zijn die zich hem nog weten te herinneren. Jaren geleden zegde Henk zijn tuin al op, maar hij bleef wel op de koffieochtenden in de kantine komen. Toen die ochtenden ophielden, kwam Henk niet meer op de tuin.
Oud-voorzitter Bert herinnert zich Henk Delger nog goed: “Hij was treinmachinist, en als je niet oppaste, kletste hij je de oren van je hoofd over treinen. Dan hield hij niet zo maar weer op”. ‘Henk koos zijn eigen spoor’ schreef een tuinder op de kaart in de kantine.
Zelf maakte ik kennis met Henk toen ik pas een tuin had; dat moet in de tweede helft van 2017 zijn geweest. Ik was bezig op mijn knietjes vierkante decimeter voor vierkante decimeter mijn tuin te ontginnen. “Zo, zo” hoorde ik ineens. Toen ik opkeek, zag ik een oude man op het pad staan die mijn tuin met een kritische blik inspecteerde.
Ik stond op en stelde mij aan hem voor. Henk Delger bleek de naam. “En wanneer begin je nou eens met je tuin?” vroeg hij. Spitten moest ik, ook al was het daar eigenlijk al veel te laat voor in het jaar. Henk was duidelijk een tuinder van de oude stempel. Vervolgens liet hij mij een tuin zien vlakbij het hek die van hem was geweest. “Ja” zei hij met een diepe zucht en liep toen weg.
Ik denk dat Henk een hele fijne tijd op zijn tuin heeft gehad.
Voor de uitvaartplechtigheid koos de familie voor de zaal Golden Raand.
Henk is 93 geworden.
Renneke
Foto: Mieke